Przerwa na kawę czy przerwa na pustynię? (2)

Przerwa na kawę czy przerwa na pustynię? (2)

To orędzie jest kontynuacją orędzia o tej samej nazwie z poprzedniego tygodnia.

Jest to również część szkolenia 6, które można znaleźć na stronie.

Niespodziewane wydarzenie: przerwa na pustyni!

Obserwuję zjawisko występujące u wielu ludzi: w ich życiu pojawia się wydarzenie, które nagle ich zatrzymuje: porażka, problem rodzinny lub małżeński, wypadek, choroba, wypalenie zawodowe, utrata pracy lub bliskiej osoby…

w swojej słabości i bezbronności zostają zatrzymani, zmuszeni do odpuszczenia… wreszcie!

Wydarzenie, którego chętnie byśmy uniknęli

Być może w tym momencie nie rozumieją, co się z nimi dzieje, a chrześcijanie modlą się:

„Panie, wyrwij mnie z tego, powiedziałeś, że nie będziemy kuszeni ponad nasze siły, ale widzisz, że nie mogę już dłużej tego wytrzymać i nie daję już rady! Pomóż mi, Panie!”

Na pustyni Bóg mówi do nas

W rzeczywistości doświadczają słowa z Ozeasza 2, 16:

„Dlatego oto Ja ją wyciągnę i wyprowadzę na pustynię, i będę mówił do jej serca”.

W Biblii pustynia jest symbolem próby.

Podobnie jak dzieci Izraela w Starym Testamencie lub jak wiele postaci biblijnych, potrzebujemy być wyprowadzeni na pustynię, z dala od zgiełku świata i wszelkiego rodzaju rozproszeń, ponieważ Bóg ma nam coś do powiedzenia. O nas samych. On chce nas odkryć przed nami samymi. Dopuszcza okoliczności oschłości, abyśmy mogli wreszcie zamilknąć i usłyszeć to, co On nam objawia o nas samych, abyśmy mogli poznać samych siebie i zrozumieć absolutną konieczność przemiany, pozwolenia, aby On nas kształtował i wypełniał, abyśmy mogli żyć wyzwoleni i służyć Mu w sposób właściwy.

Bóg chce objawić nas samym sobie      

Te wymuszone pauzy pozwalają Bogu wydobyć na światło dzienne cechy naszej osobowości, które nie przynoszą Mu chwały, abyśmy uświadomiwszy je sobie, mogli doświadczyć głębokiego oczyszczenia, a następnie trwałej przemiany.

Bóg przemieni nasze serca z kamienia

Bóg przemieni nasze serca z kamienia w serca z ciała, aby przygotować nas do przyszłości, która będzie Jego godna. Czas przygotowania, który nas niepokoi, a nawet burzy, stanie się czasem błogosławionym, który otworzy nas na nowe horyzonty.

Bóg przemienia nas, gdy skupiamy się na Jezusie                      

Po uświadomieniu sobie, kim jesteśmy, jesteśmy podprowadzeni, aby zobaczyć, kim jest Jezus. Jesteśmy pod wrażeniem Jego człowieczeństwa, tak delikatnego i wyważonego. Modlitwy tryskają na zewnątrz.

Dzięki tym szczególnym chwilom wyłania się zrozumienie różnych wersetów i fragmentów Biblii, które wcześniej były dla nas niejasne. Na przykład Księga Powtórzonego Prawa 29,3 i Księga Hioba 42,5:

„Lecz aż do dziś, Panie, nie miałem serca, które by rozumiało, ani oczu, które by widziały, ani uszu, które by słyszały… Ty wyprowadziłeś mnie na pustynię i… teraz moje oko Cię ujrzało”.

Sensu nabiera także List do Rzymian 8, 28:

“Wszystkie rzeczy współdziałają dla dobra tych, którzy miłują Boga.”

Bóg jest po waszej stronie, przyjaciele!  Życzę miłego dnia!